Pierwszą książką traktującą poważnie o jujutsu i samoobronie, uzupełnioną unikalnymi rysunkami, była ^„Źródło zdrowia, siły i zręczności”, napisana przez Zygmunta Kłośnika i wydana we Lwowie w 1907 r. Drugim podręcznikiem, już opatrzonym zdjęciami i pierwszymi opisami technik ju jutsu, była praca Wojciecha Szukiewicza „Japoński system fizycznego trenowania ciała dla młodzieży”, opublikowana w Warszawie w 1908 r.

Te dwie książki stanowiły pierwszą próbę propagowania egzotycznej sztuki wśród Polaków. Nie zabrakło w nich opisów różnych uderzeń i chwytów mających zastosowanie w samoobronie. Były też sposoby uwalniania się z chwytu za gardło, za klapy marynarki i obrony przed ciosem bokserskim.

-V 1908 r. nakładem wydawnictwa M. ARCTA wydana zastała książka H. Irvinga Hancocka „Japoński system trenowania ciała dla młodzieży”, w tłumaczeniu Wojciecha Szukiewicza. Rok później Zygmunt Kłośnik, opublikował swoją książkę „Dżiu – dżitsu, czyli źródło zdrowia, siły i zręczności”.